Broń pancerna z II wojny światowej

Czołg Maus był superciężkim czołgiem konstrukcji niemieckiej. Powstał w czasie II wojny światowej. Według ekstrapolacji oznaczeń niemieckich czołgów nosił także nazwę PzKpfw VIII.

Czołg typu Panzerkampfwagen VIII Maus stanowił największy tego rodzaju pojazd, jaki kiedykolwiek wyprodukowano. W celach dezinformacyjnych nadano mu nazwę „Maus” – mysz. Niemcy rozpoczęli pracę nad tym super czołgiem dlatego, iż sowieci zaczęli posługiwać się ciężkimi czołgami typu KW-1 i KW-2.

Historia czołgu Maus miała swój początek w 1941 roku, kiedy to przedsiębiorca Alfred Krupp zajął się badaniami nad jego stworzeniem (prototyp V-1). 8 czerwca 1942 roku miała miejsce konferencja dotycząca uzbrojenia wojsk pancernych, podczas której zadecydowano o realizacji projektu Panzerkampfwagen VIII Maus. Projektantami PzKpfw VIII byli (na specjalne życzenie Adolfa Hitlera) prof. Ferdinand Porsche i dr Muller. Czołg Maus osiągnął wagę 188 ton z powodu ciągłego pogrubiania jego pancerza, wynoszącego ostatecznie od 40 do 240 mm. W tym momencie jego dalsza produkcja nie miała większego sensu, ponieważ żaden europejski most nie udźwignąłby jego wagi. Prace jednak kontynuowano z uwagi na osobiste życzenie Hitlera.

W styczniu dyktator zdecydował się na umieszczenia na wieżyczce PzKpfw VIII dwóch dział kalibru 128mm (z zapasem 68 pocisków) i 75mm (z amunicją 200 pocisków). Do wyposażenia pojazdu należał także karabin maszynowy MG 34 kalibru 7,92 mm z zapasem 1000 pocisków. Zasięg czołgu wynosił 193 km. Zużywał on 1400 l paliwa na 100km. Kadłub wykonano ze stalowych płyt pancernych. Panzerkampfwagen VIII Maus napędzany był dwunastocylindrowym silnikiem, generatorem i dwoma silnikami elektrycznymi. Z każdej strony podwozia tego super czołgu umocowano 6 niezależnych układów jezdnych (koła nośne połączono w zestawy po dwa na jednym ramieniu i wyposażono w specjalny komplet amortyzatorów).

Adolf Hitler złożył zamówienie na budowę 150 „myszek”. Jednakże ukończono zaledwie jedno podwozie jedynego egzemplarza czołgu Maus. Zamontowane silniki okazały się za słabe i zamiast 20 km/h pozwalały maszynie poruszać się z prędkością tylko 13 km/h. Ponadto zawieszenie czołgu nie mogło utrzymać tak wielkiego ciężaru. Nazywano go „ruchomym bunkrem”.

W marcu 1944 roku III Rzesza wyprodukowała drugi prototyp: V-2 z kompletną wieżą (V-1 miał zamiast niej tylko obciążnik). Miesiąc potem dostarczono do niego silnik. Działo czołgu było w stanie z odległości 3,500 metrów zniszczyć każdy aliancki wóz pancerny. We wrześniu 1944 roku rozpoczęły się testy drugiego czołgu Maus. Pomimo zmiany silnika osiągnięcia maszyny nie były ogromne.

Jedyny istniejący egzemplarz PzKpfw VIII można obejrzeć w rosyjskim muzeum w Kubince koło Moskwy. Nie posiada on wewnętrznego wyposażenia i złożony jest z kadłuba prototypu 205/1 i wieży prototypu 205/2.